Дарди дандон бортинженер Харинро чанд соат ба ташвиш овард ва ду дандон якбора дард кард. Метавонист ба назди духтури станцияи Васильев равад, аммо аллакай дер шуда буд ва ӯ намехост, ки дар чунин соати номуносиб диққати духтурро парешон кунад. Пас аз он таҳсилашро бо услуби русӣ ва системаи сальто дар фарши бараҳна, бе тахтаҳо ба ёд овард. Салтҳо амали сигналҳои кортекси мағзи сарро суст карда, сохторҳои қадимтарини дохилии майнаро фаъол карданд. Ғайр аз он, ҷараёни хун дар тамоми системаи психобимеханикии «MAN» беҳтар шуд. Харин дардро бартараф карда, аз диван поин шуд, соат тахминан 23—00 вакти Москва буд. Аъзоёни киштии фалакпаймо, ки аз тамошо ва тачриба озод буданд, дар ин вакт дам гирифтанд. Барои мустадкам намудани техникам сальто, дар давоми се мод кариб се дазор маротиба ичро кардан лозим омад. Он гоҳ техникаи салют аз ҷониби бадан ҳамчун чизи табиӣ ба ёд оварда мешавад. Бояд гуфт, ки сальто дар системаи худмудофиаи Русия сальто гимнастике нест, ки ба мо дар дарсҳои тарбияи ҷисмонӣ таълим дода мешавад. Ҳангоми тамос бо фарши сахт, бофтаҳои нарми пушт иваз карда мешаванд ва пайвандҳои сахт дастҳо мебошанд, китфҳо ба назар ҳаракат мекунанд. Сальто, агар дар бадани инсон нишоне гузошта бошад, аз нӯги ангуштони дасти рост оғоз мешавад, пас бозуи даст чарх мезанад ва китф аз сабаби баъзе инерсия ба фарши сахт мчархад. Баъд, гуё дар болангчаи бачагона «из» ба таври диагональ аз китфи рост ба воситаи сутунмӯҳра, қад-қади бофтаҳои нарм ба тарафи чапи рон меравад. Бархоста, системаи пайвандакҳои «одам» ба самти ҳаракат ба самти асосӣ табдил меёбад. Ин дар ҳаракати баръакс ба пеш такрор карда мешавад. Бо ин роҳ, шахс барои ду сальто аз китфи худ ба мавқеи ибтидоӣ меравад. Дар оғози дарсҳо, Харин дилбеҳузурӣ ҳис мекард – инкишофи сусти мағзи сар таъсир кард, аммо дере нагузашта, ин ҳолат гузашт, чуноне ки бо шахси таълимдида рӯй медиҳад.
Бо роҳи «Ман наметавонам» ҳамагӣ 4 маротиба сальто анҷом дода, биомуҳандис коҳиши дарди дандонро қайд кард – тавре интизор мерафт, майна қисми ботинӣ, амиқи онро фаъол кард ва хуруҷи хун ба рафъи дарди дандон мусоидат кард. Харин пас аз хашт маротибаи дигар сальто дар фарши кабинааш аз байн рафтани дарди дандон бо хушнудй кайд кард. Ин тамоми шаб давом кард: хамин ки дандонхояшон дард мекард, Харин аз диван лағжида, чарх заданд, инчунин ҳар рӯз ҳаҷми машқҳои иҷрошударо ба қайд мегирифт. Кариб нисфи салютхои мукарраршуда аллакай гузаштанд. Пас аз ин, ӯ ба ёд овард, ки чӣ гуна ин сальтоҳои русиро ба ӯ омӯхтаанд – ин омезиши се машқ аст – «Каҷидани дастҳо дар камарбанди китф» ва «як ла Берч» ва «қадами каҷ» … печонидани дастҳо буд. осонтарин кор – шумо лозим буд, ки бархезед ва дастҳоятонро дар паҳлӯ истода, гӯё дар сими дароз тавассути ангуштони ишорат овезон карда бошед. Китфҳоро печонида, сарро ба ин ё он тараф тоб додан, камарбанди китфро печонед. Баъд машки дуйумро ба хотир овард – вакте ки у хануз курсантхои мактаби авиационй буд, дар болои асфальт хобида, пойхояшонро баланд карда, мисли маятник ё болангчахои бачагона аз як тараф ба тарафи дигар медавиданд. Дар ин ҷо иваз кардани бофтаҳои нарми hip ва пушт муҳим буд. Нигоҳ кунед, ки сангҳои тези рӯи фарш ба сутунмӯҳра осеб нарасонанд. Хуб, машқи сеюм – «қадамҳои каҷ» ҳангоми нишастан дар фарш ё ягон сатҳи сахт иҷро карда мешуд. Ҳамин тариқ, пойро мисли шнекти каҷ хам карда, маркази вазниниро аз як по ба пои дигар мегузаронем, ки онро низ ба дарун хам мекунем.
Ин машқ каме чандириро дар буғумҳои зону талаб мекард ва онро «қадами каҷ» меномиданд. Бояд гуфт, ки харин дар асоси схемаи гузоштани вазифа (ВАЗЪИЯТ -> ПРОБЛЕМА -> МАКСАД-> ВАЗИФА-> ХАЛЛ) ислоххои дахлдор ворид намуда, бе инструктор хонда метавонист. Бояд гуфт, ки худи сальто ба як ҳарфи муайяни алифбои чилу нӯҳ-рақами қадимаи славянӣ мувофиқат мекард, аммо кадом ҳарф барои Владимир Харин то ҳол сирре буд. Хануз сахар буд, ки Харин ин ду дандони дардмандро маглуб карда, дам гирифт. Ва баъд дар нимаи бедори нимхобӣ бо майнааш майдони рангинкамони бунафшро дид, ки аз синааш мебарояд. Ин майдони ӯ – биофилд буд. Аз дастон нуре ба амал омад. Вай бори аввал чунин манзараро мушохида кард – сарбории мағзи сар таъсир кард, майна гуё пӯсти баданро медид.
